W przypadku tego pytania możemy mówić o dwóch aspektach bezpieczeństwa. Po pierwsze każde TFI jest kontrolowane przez KNF, a pieniądze deponowane są na rachunkach w banku depozytariuszu, niezależnym od TFI, więc pieniądze są bezpieczne. TFI nie może korzystać z aktywów funduszu niezgodnie z zapisami w prospekcie, czyli na przykład do sfinansowania innej działalności, czy wypłaty tych pieniędzy. Drugim aspektem bezpieczeństwa środków jest wartość jednostek uczestnictwa funduszy, które wybraliśmy. W tym przypadku wartość ta może się wahać, więc nasze pieniądze mogą stracić na wartości podczas inwestycji, co jest związane z ryzykiem inwestowania w fundusze inwestycyjne.

Zgodnie z ustawą o funduszach inwestycyjnych z dnia 27 maja 2004 r., fundusz nie może zbankrutować gdyż nie posiada zdolności upadłościowej. Fundusz i TFI są dwoma odrębnymi osobami prawnymi, a ich majątki są rozdzielne. Zbankrutować może natomiast TFI lub bank depozytariusz. W sytuacji upadłości banku depozytariusza, aktywa funduszu są nadal bezpieczne. Jeśli dojdzie do likwidacji lub ogłoszenia upadłości takiej instytucji, TFI niezwłocznie dokonuje zmiany depozytariusza.

W przypadku bankructwa TFI środki pieniężne zgromadzone w funduszu są bezpieczne, ponieważ są deponowane w renomowanym banku - banku depozytariuszu, którym może być jedynie bank o kapitałach własnych w wysokości co najmniej 100 mln PLN. Wierzyciele bankrutującego TFI nie mogą dochodzić swoich roszczeń z pieniędzy klientów TFI.

W przypadku gdy fundusz jest rozwiązywany (np. gdy jego funkcjonowanie według statutu dobiegło końca) to jednostki uczestnictwa funduszu, który posiadamy są zbywane, a środki pieniężne wypłacane klientom. Gdy fundusz jest przejmowany bądź łączy się z innym funduszem, wówczas  środki pieniężne przenoszone są z funduszu przejmowanego do przejmującego i w żadnym przypadku nie istnieje ryzyko ich utraty.

Inwestowanie w fundusze inwestycyjne związane jest z ryzykiem utraty pieniędzy. Nie ma funduszu który w 100% zagwarantuje zyski i nie poniesie strat, jest to specyfika tych instrumentów finansowych.
Istnieją natomiast fundusze z funkcją „ochrony kapitału". Mają one na celu ochronę wartości aktywów funduszu przed spadkiem poniżej zakładanego poziomu ochrony kapitału na koniec okresu założonego w statucie funduszu. Fundusze bezpieczne inwestują przede wszystkim w papiery wartościowe o stałym dochodzie, takie jak: bony skarbowe i obligacje skarbowe emitowane przez rządy lub banki centralne oraz instrumenty dłużne emitowane przez przedsiębiorstwa i władze samorządowe. Należy  jednocześnie liczyć się z tym, że fundusze ochraniające kapitał mają mniejsze szanse na wypracowanie wysokiej stopy zwrotu.

Określenie „bezpieczny fundusz" odnosi się tylko do strategii inwestycyjnej danego funduszu inwestycyjnego. W tym przypadku oznacza, że fundusz będzie inwestował z niewielkim ryzykiem wahań wartości inwestycji, np. w bony skarbowe i obligacje. Oczywiście możliwe jest poniesienie strat przez „bezpieczny fundusz", jednak będą one dużo mniejsze niż w przypadku innych rodzajów funduszy.

Zgodnie z ustawą o funduszach inwestycyjnych, TFI mogą zawiesić wypłatę pieniędzy klientów, gdy w ciągu 2 tygodni klienci zażądają umorzenia jednostek przekraczających wartością 10% aktywów funduszu. Zawieszenie wypłat może trwać od 2 tygodni, nie może jednak przekroczyć 2 miesięcy. Taka sytuacja ma miejsce niezwykle rzadko, do tej pory w Polsce odnotowano tylko kilka przypadków zawieszenia wypłat środków ulokowanych w funduszu.

Fundusze obligacji są funduszami o niskim ryzyku inwestycyjnym, pomimo tego ryzyko utraty wartości zainwestowanych pieniędzy istnieje. Jak sama nazwa wskazuje fundusze obligacji inwestują w większości w obligacje, które są wyceniane na podstawie wyceny rynkowej, możliwy jest więc spadek wartości obligacji na giełdzie, a co za tym idzie niższa wycena wartości jednostek uczestnictwa funduszu. Dodatkowo istnieją różne rodzaje obligacji. Obligacje Skarbu Państwa cechują się relatywnie niskim ryzykiem zmian cen, ale obligacje przedsiębiorstw mogą podlegać znacznym wahaniom, w zależności od oceny sytuacji przedsiębiorstwa przez inwestorów.