QUERCUS Dłużny Krótkoterminowy

Subfundusz QUERCUS Dłużny Krótkoterminowy nadal znajduje się na ścieżce wzrostowej, a wyniki przekraczają oczekiwania. W sierpniu zyskał 0,83%, a od początku roku stopa zwrotu wynosi już 8,51%, co plasuje go w czołówce funduszy dłużnych uniwersalnych. Nasza prognoza 10% zysku na koniec roku jest w tym momencie niezagrożona. Co więcej, można śmiało oczekiwać wyniku powyżej 11%. Za sierpniowy wynik odpowiadają głównie obligacje korporacyjne. Tym razem słabiej zachowywały się obligacje skarbowe. Nasz najbezpieczniejszy produkt pozostaje jednym z beneficjentów powrotu kapitału na rynek funduszy dłużnych. Nowe środki pozwoliły na wzrost udziału banków w aktywach. To najszerzej reprezentowany sektor. Zwiększyliśmy zaangażowanie w obligacje korporacyjne denominowane w euro. Oferują one wyższe rentowności i są znacznie bardziej płynne niż obligacje złotówkowe. Nadal preferujemy emitentów z udziałem Skarbu Państwa oraz liderów w swoich branżach. Fundusz nie inwestuje w długoterminowe obligacje o stałym kuponie, dlatego duration utrzymuje się na poziomie ok. 0,7 roku. Udział obligacji korporacyjnych wynosi 49,4%, a ryzyko walutowe jest w pełni zabezpieczone. Od 1 maja fundusz klasyfikowany jest jako produkt jasnozielony w rozumieniu Rozporządzenia UE.

QUERCUS Obligacji Skarbowych

Po dwóch bardzo dobrych miesiącach przyszło uspokojenie na rynku długoterminowych skarbówek. Sierpień przyniósł lekką korektę. Subfundusz QUERCUS Obligacji Skarbowych stracił 0,11% i był nieznacznie słabszy niż indeks TBSP. Wynik subfunduszu od początku roku wynosi już 9,64%. Inwestorzy przeżyli w sierpniu prawdziwy rollercoaster. Pierwsza połowa miesiąca przyniosła realizację zysków po bardzo dobrym zachowaniu w czerwcu i lipcu. Druga część to jednak solidne odbicie w oczekiwaniu na rozpoczęcie cyklu obniżek stóp procentowych. Fundusz skupia się na polskich obligacjach, ale coraz częściej spoglądamy za granice. Rodzime papiery mogą przez najbliższy miesiąc nieść ze sobą podwyższone ryzyko zmienności w związku ze zbliżającymi się wyborami parlamentarnymi. Ryzyko portfela, mierzone wskaźnikiem duration, wyniosło na koniec sierpnia 5,5 roku. Ryzyko walutowe jest w pełni zabezpieczone.

Wydarzenia rynkowe

Ostatnie tygodnie upłynęły w oczekiwaniu na decyzję Rady Polityki Pieniężnej o rozpoczęciu luzowania monetarnego. Oczekiwania ekonomistów były podzielone pomiędzy utrzymaniem stóp procentowych bez zmian, a obniżką o 25 punktów bazowych. Nikt nie spodziewał się jednak, że prezes Adam Glapiński i inni członkowie Rady zagłosują za obniżeniem głównej stopy procentowej aż o 75 punktów bazowych. Ta decyzja pokazała, że nasz Bank Centralny lubi zaskakiwać. Argumentami za podjętą decyzją były obniżająca się w szybkim tempie inflacja CPI oraz słabe dane z polskiej gospodarki w ostatnich miesiącach. Nie da się jednak uciec od wrażenia, że do obniżki przyczyniły się też względy polityczne i bliski termin wyborów parlamentarnych. Konferencja, na której prezes Glapiński tłumaczył ostatnie decyzje, była utrzymana w gołębim tonie. Można spodziewać się kolejnych decyzji obniżających koszt pieniądza już na październikowym posiedzeniu. Rentowności obligacji zareagowały na tę decyzję wystromieniem krzywej. Krótkoterminowe obligacje znacznie się umocniły, co było związane z obniżeniem kosztu finansowania. Długoterminowe benchmarki nie utrzymały jednak początkowych zysków i szybko zaczęły się osłabiać. Ten efekt ma związek z obawami, że niższe stopy nie pozwolą na utrzymanie inflacji w ryzach w kolejnych latach. Rentowności obligacji dwuletnich nie zmieniły się w sierpniu, ale w pierwszych dniach września spadły z 5,34% do 4,65%. Pięciolatki spadły w rentowności na początku września z 5,34% do 5,01%, a dziesięciolatki spadły tylko z 5,57% do 5,52%. Zachowanie obligacji na głównych światowych rynkach było w sierpniu słabe. Rentowność amerykańskiej 10-letniej obligacji wzrosła z 3,96% do 4,11%, podczas gdy rentowność niemieckiego Bunda pozostała w okolicach 2,47%, a to tylko dlatego, że w ostatnich dniach wakacji nadeszły dane sugerujące, że gospodarka w strefie euro stopniowo kieruje się w stronę recesji. Gdyby nie to, skala ruchu byłaby podobna do tej po drugiej stronie oceanu. Na tym tle dobrze wypadają polskie skarbówki, które od początku roku odnotowały spektakularne wzrosty, przy słabym zachowaniu rynków bazowych.

Polska gospodarka

Dane makroekonomiczne zaprezentowane w sierpniu wskazują bardzo niską aktywność gospodarczą. Najbardziej widać to po sprzedaży detalicznej, która w cenach stałych spadła o 4% w skali roku. Słabe były także odczyty produkcji przemysłowej (-2,7% rok do roku) i PMI, który od maja ubiegłego roku jest na terytorium recesyjnym (poniżej 50). Zielonym obszarem na tej czerwonej mapie pozostaje rynek pracy. Zatrudnienie wzrosło o 0,1%, a wynagrodzenia o 10,4% rok do roku. Bezrobocie wynosi 5% i jest najniższe od momentu transformacji ustrojowej. Inflacja konsumencka ponownie obniżyła się. W sierpniu ceny rosły o 10,1% w skali roku. Stopniowo obniża się też inflacja bazowa. Nadchodzące miesiące powinny przynieść dalsze zmniejszenie presji inflacyjnej. Rada Polityki Pieniężnej obniżyła stopy procentowe o 75 punktów bazowych i obecnie główna stopa wynosi 6%. Perspektywy Nie zmieniamy naszych tez na cały rok 2023. Ten rok należy do obligacji i wszystkie fundusze powinny zakończyć go z dwucyfrową stopą zwrotu. Część negatywnych tendencji z roku poprzedniego już została odwrócona. Inflacja zaczęła spadać, a RPP rozpoczęła proces obniżania stóp procentowych. Zagraniczne banki centralne powinny niebawem zakończyć cykl zacieśniania (EU i US) lub zacząć luzowanie (gospodarki wschodzące) wzorem naszego NBP. Sytuacja budżetowa pozostanie napięta w związku z obietnicami wyborczymi, ale Ministerstwo Finansów zaspokoiło już ponad 90% tegorocznych potrzeb pożyczkowych. Większych emisji długu skarbowego oczekujemy w 2024 roku. Od dłuższego czasu sugerowaliśmy stopniowe zwiększanie zaangażowania w fundusze dłużne i tę tezę nadal podtrzymujemy. Najbliższe kwartały zapowiadają się naprawdę imponująco.